VC-trainer Michel Christiaensen zette met de promotie van VC naar de nationale afdelingen een knap orgelpunt achter zijn 22-jarige trainerscarrière.
Volgend seizoen wordt hij de sportief verantwoordelijke bij Lentezon Beerse.
22 jaar geleden begon Christiaensen zijn coachcarrière bij HIH Turnhout om er meteen van 4e provinciale naar 3e provinciale mee te promoveren.
Hij eindigt zijn carrière met een nieuw promotie, nu naar de nationale afdelingen. Voor Michel is de cirkel rond. Hij had VC Herentals 2 jaar onder zijn hoede. Vorig seizoen eindigde hij 7e met 43 punten. Dit seizoen werd voor hem de lat hoger gelegd en werd een 5e stek met eindronde vooropgesteld. Het werd méér.
Michel Christiaensen over het voorbije voor spelers en bestuur emotioneel seizoen: "Ik had een hechte en sterke groep om mee te werken. Ik gaf het bestuur advies voor een aantal versterkingen. Misschien is er omdat ze promoveren nog wel iets meer mogelijk. Sommige spelers komen pas wanneer ze zien dat ze nationaal kunnen spelen.
Wat deze groep nu nodig heeft is rust. Het is een zwaar, emotioneel maar ook mooi seizoen geweest. De jongens hebben gestreden om Simon een uitzonderlijk eerbetoon te geven. En dat is ze met bravour gelukt."
Extra verslag
Jan Deckers pr-VC : 'Bij winst was VC Herentals zeker van promotie. Veltem moest dan wel eerst opzij gezet worden. Roodwit kreeg de wedstrijd zeker niet cadeau van de Vlaams Brabanders. Het werd een thriller die toch in het voordeel van de thuisploeg uitdraaide.
Zo'n 500 toeschouwers op Sint-Janneke, waaronder delegaties van andere Antwerpse clubs, die bij winst van VC ook aan het feest waren.
OG Vorselaar en Sp. Burcht promoveerden dan ook respectievelijk naar eerste en tweede provinciale.
Veltem was duidelijk naar Herentals gekomen om zich niet naar de slachtbank te laten leiden en ging vrank en vrij zijn kans. De soms inspiratieloze thuisploeg kwam het eerste half uur tweemaal in de buurt van Van de Vel, rond de 10e minuut kopte Voorspoels naast. Hier was de Veltemse portier geklopt geweest.
Even later kon Davy niet bij een voorzet van Krajisnic. Voor de rest veel foute passes en dat zorgde op en rond het veld voor frustraties en wrevel. De wil was er wel, de uitvoering beneden alle peil. De bezoekers zetten hun been naast dat van de gastheren en lieten de bal met pozen goed rondgaan. Maar echt in de buurt van Vervoort geraakten de groenwitten nauwelijks.
Op deze zomerse warme lente-avond kreeg Herentals, even na het halfuur, een koude douche over zich heen. De bal werd voor doel gebracht, en met wat gekluts en geharrewar belandde het leer in het doel van Vervoort. Met dit scenario had niemand rekening gehouden.
Even later kreeg een Veltemnaar te veel ruimte, kon koppen maar Vervoort kon makkelijk pakken. VC probeerde dan toch wat pressing te voeren, maar deed dat of te overhaast, of zonder inspiratie. Vreemd dat een ploeg die dit seizoen al zoveel meemaakte wel leek te bezwijken onder de zenuwen.
Wanneer al een aantal supporters richting kantine trokken, legde VC zijn mooiste aanval van de eerste helft op de mat. Op links werd Krajisnic knap aangespeeld, die bracht voor, Haneveer liet de bal lopen voor de vrijstaande De Swert. Birger, die één van de volgende dagen zijn tweede vaderschap mag vieren, schoot enig mooi met links buiten het bereik van Van de Vel de gelijkmaker tegen de touwen. VC kon toch enigszins opgelucht de rust in.
Na de pauze ging VC toch nadrukkelijker op zoek naar de overwinning en hield Veltem nu ver weg van Vervoort. Na 10 minuten kreeg uitblinker De Swert, de handen op elkaar door in een aantal bewegingen een rits bezoekers het bos in te sturen. Het publiek ging zich nu resoluut en vocaal achter de thuisploeg zetten.
Op een voorzet van Bellens konden zowel Voorspoels als Spiessens net niet koppen. Schoten van Voorspoels, Convalle en Krajisnic geraakten niet voorbij Van de Velde.
Met nog een kwartier te gaan stond plots een Veltemse aanvaller oog in oog met Vervoort, maar trapte de bal hoog over. Een serieuze waarschuwing voor de thuisploeg. In de daaropvolgende fase ontsnapte weer een bezoekende aanvaller, nu moest Vervoort alles uit de kast halen om zijn ploeg voor een achterstand te behoeden.
In de 82e minuut geraakte Veltem weer door de Herentalse verdedigingszone maar het schot van Vanhentenrijk ging een meter over het Herentalse doel. Met een gelijkspel zou Herentals afhankelijk zijn van het resultaat in Westkapelle, dat wel met 4 doelpunten verschil moest winnen. Enkele minuten voor tijd leidden de West-Vlamingen met 4-1.
De spanning was te snijden. En dan... enkele minuten voor affluiten ontplofte de boel: Van Dingenen kreeg op links de bal aangespeeld, draaide naar zijn rechter en bracht voor waar Voorspoels Van de Vel geen kans gaf en Herentals in een delirium bracht.
En nog was de wedstrijd niet gedaan want amper 60 seconden later trapte de vrijstaande Lauwers over het doel van Vervoort. Het was nu bibberen en beven en wachten op het laatste fluitsignaal. Dat kwam er even later en alles wat roodwit was, en niet alleen zij, konden aan een onvergetelijk feest beginnen.
De grootste optimist had voor aanvang van het seizoen nooit durven hopen op zo'n prestatie, waarmee het bewijs nog maar eens geleverd is dat je met een enorme ploegspirit verder geraakt dan met klasse.
Maar dat deze ploeg kan voetballen dat staat buiten kijf, ze bewezen ook dat ze kunnen feesten. Een feest dat tot laat in de nacht duurde en dat eigenlijk één groot eerbetoon was voor één van hun spelers, onze nummer 18 : Simon Verdonck.' (Jan Deckers)
